Wat is OBD2, EOBD, OBD1 of OBD?

On Board Diagnostics

OBD is een afkorting voor On Board Diagnostics en werd in de jaren ’80 geïntroduceerd. Het is een term die verwijst naar het voertuigmanagementsysteem en de interface voor het uitlezen van informatie over verschillende delen van het voertuig.

OBD1

OBD1 werd in 1988 geïntroduceerd. De met OBD1 uitgeruste voertuigen moesten een motorstoringslampje bevatten en de mogelijkheid hebben tot het lezen en eventueel wissen van foutcodes. Omdat er geen standaard was, werden er veel verschillende stekkers en coderingen gebruikt.

OBD2 en EOBD

OBD2, in Europa ook wel EOBD genoemd, werd in 1990 geïntroduceerd. De SAE (Society of Automotive Engineers) kwam met een lijst van SAE standaard protocollen die door de auto-industrie overgenomen moesten worden. Hierdoor kunnen we met één universeel diagnosesysteem iedere moderne auto uitlezen.

De OBD2 aansluiting is een 16pins stekker en is in alle voertuigen hetzelfde. De aansluiting zit vaak onder het stuur of bij de zekeringkast. Het komt ook weleens voor dat hij in de middenconsole is geplaatst. Wanneer je hem niet kunt vinden, raadpleeg dan de gebruikershandleiding van de auto.

Is mijn voertuig uitgerust met OBD2?

In Europa zijn benzinevoertuigen vanaf 2001 en dieselvoertuigen vanaf 2004 verplicht om de OBD2 protocollen te ondersteunen, in de praktijk blijkt echter dat de meeste voertuigen al vanaf 1996 zijn uitgerust met OBD2. Je kunt dit simpelweg controleren door te kijken of de OBD2 stekker aanwezig is. De functionaliteit kan bij oudere voertuigen helaas nog weleens verschillen. Bij twijfel adviseren we je om het na te vragen bij een dealer of merkspecialist.

Wat kan ik met OBD2?

Met OBD2 kan je voertuigen uitlezen en zo eventuele diagnostische foutcodes vinden en wissen. Maar ook sensor data weergeven zoals motortoerental, koelvloeistoftemperatuur, olietemperatuur, oliedruk, brandstofsysteem status, snelheid, brandstof trims, inlaatdruk, inlaatluchttemperatuur, luchtflow rate, etc.

Beperkingen van OBD2

OBD2 heeft ook zijn beperkingen. Niet alle elektronische componenten kunnen uitgelezen worden door universele uitleesapparatuur. De standaard OBD2 protocollen beperken zich namelijk tot het motormanagement. Overige systemen kunnen in veel gevallen dus alleen met merk specifieke software uitgelezen worden.

De APK-regelgeving is in het kader van de ‘Modernisering APK 2.0‘ in 2012 herzien. Sinds 1 april 2012 is het bij de APK 2 verplicht om voertuigen uit te lezen via EOBD (OBD2). Deze verplichte meting geldt voor benzine-, diesel- en hybridevoertuigen met een eerste toelating na 31-12-2005 en vervangt voor deze voertuigen de conventionele uitlaatgastest. Voor de vernieuwde APK-regelgeving was het niet mogelijk om Hybride voertuigen op het gebied van emissie te beoordelen.

Readiness-test

Voordat men het voertuig kan uitlezen, dient een zogenoemde readiness-test te worden uitgevoerd. Bij deze test worden alle componenten onder verschillende omstandigheden door het OBD-systeem getest. Als de test niet afgerond kan worden, dient de APK-keurmeester het voertuig alsnog te testen met een conventionele uitlaatgastester.

Foutcodes

Het RDW heeft de foutcodes, aangeduid met de letter P (Powertrain), vermeld op de afkeurlijst. Het voertuig mag geen actuele emissie-gerelateerde foutcodes bevatten. Wanneer dit wel het geval is, wordt het voertuig afgekeurd.